Dieta osoby chorej na cukrzycę typu 2 w powszechnej opinii wiąże się z wieloma rygorystycznymi ograniczeniami. Tymczasem diabetycy winni ograniczyć spożywanie tylko tych produktów, które odpowiadają za wzrost stężenia glukozy we krwi pojawiający po posiłku.
Podkreślają to eksperci, którzy wzięli udział w IV Zjeździe Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, który odbył się w dniach 12-14 września w Zawierciu pod hasłem „Leczenie otyłości to więcej niż dieta
Co wybierać, żeby uzyskać odpowiednią kontrolę stężeń glukozy we krwi i uniknąć powikłań cukrzycy typu 2? Osoby chorujące na cukrzycę często spotykają się ze sprzecznymi informacjami na temat pokarmów, które powinny spożywać. Najczęściej słyszą, żeby ograniczyć spożycie węglowodanów i w związku z tym zaczynają jeść więcej białka i tłuszczów. Nie zawsze jednak ograniczają właściwe węglowodany.
Węglowodany proste czy złożone – które wybrać?
- Nie możemy negować wszystkich węglowodanów. Wyróżniamy węglowodany proste i złożone, które należy od siebie wyraźnie odróżnić – powiedziała prof. Magdalena Olszanecka Glinianowicz, Prezes Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, podczas Zjazdu PTBO w Zawierciu, który zakończył się w sobotę 14 września.
-
Węglowodany proste, których zawartość w diecie diabetyków powinna być znikoma, to cukry, które łatwo i szybko są wchłaniane w jelitach, a czas, w jakim powodują wzrost znacznego poposiłkowego stężenia glukozy, zależy od rodzaju spożytego węglowodanu. Prof. Olszanecka – Glinianowicz wyraźnie podkreśliła podczas Zjazdu PTBO, że wraz ze wzrostem spożycia węglowodanów prostych, rośnie ryzyko wystąpienia otyłości i cukrzycy typu 2.
-
Osoby chore na cukrzycę typu 2 powinny zatem znacznie ograniczyć spożywanie bogatych w fruktozę owoców i miodu, zawierającego laktozę mleka i jego przetworów, białego pieczywa, fast-foodów czy wyrobów cukierniczych. W celu zaspokojenia naturalnej potrzeby słodkiego smaku, fruktozę, która niesłusznie jest nazywana cukrem dla diabetyków, można zastąpić niskokalorycznymi substancjami słodzącymi. Bezpieczeństwo ich stosowania jest potwierdzone przez Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością i Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Niskokaloryczne substancje słodzące są dobrą alternatywą dla cukru w sytuacji, gdy lekarz nie radzi sobie z pacjentem, który ma upodobanie do słodkiego smaku – stwierdziła prof. Olszanecka – Glinianowicz.
Węglowodany złożone z kolei trawią się wolniej, dają dłuższe odczuwanie sytości, nie powodują istotnego poposiłkowego wzrostu stężenia glukozy, a wręcz opóźniają wchłanianie cukrów prostych, dzięki czemu nie dochodzi do gwałtownego wzrostu glikemii. Dlatego też to przede wszystkim węglowodany złożone powinny być obecne w diecie osób chorych na cukrzycę typu 2. Szczególnie korzystny wpływ na zdrowie ma spożycie nieskrobiowych węglowodanów złożonych nazywanych błonnikiem pokarmowym. Jego bogate źródło stanowią: pieczywo pełnoziarniste, makaron razowy, kasze, brązowy ryż, warzywa i rośliny strączkowe.
