Pojawienie się przewlekłej choroby w rodzinie wymaga od wszystkich przystosowania się do nowej sytuacji. Zmienia się sposób myślenia o życiu i świecie. Członkowie muszą poradzić sobie z lękiem, niepewnością, żalem, bezsilnością i przeciążeniem obowiązkami.
Choroba przewlekła wiąże się przede wszystkim z tym, że dolegliwości zdrowotne nie mijają, a wręcz przeciwnie – utrzymują się latami.
WSPARCIE
Badania dowodzą, że rezultaty opieki rosną wówczas, gdy rodzina i najbliższe otoczenie może poprzeć wysiłki pacjenta. Rodzina wspiera emocjonalnie, zapewnia warunki do realizacji opieki, motywuje do troski o zdrowie, wykonuje czynności pielęgnacyjne, a także świadczy pomoc w czynnościach dnia codziennego.
<
p style=”text-align: justify;”>Brak właściwego przygotowania rodziny do wspomagania chorego przewlekle, może mieć wiele negatywnych implikacji i wiązać się z zagrożeniem bezpieczeństwa pacjentów. Wśród chorych przewlekle, błędy medyczne popełniają zarówno sami pacjenci jak i wspomagający w opiece członkowie rodziny. Ryzyko popełnienia błędu medycznego wśród osób chorych na cukrzycę wynika stąd, że pacjenci często wymagają leczenia z powodu wielu towarzyszących cukrzycy chorób (nadciśnienie tętnicze, otyłość, choroby nerek). Poza insuliną, która należy do leków wysokiego ryzyka, często przyjmują jeszcze wiele innych leków.
EDUKACJA
Konsekwencje błędów, w wyniku przyjmowania wielu leków powodują, że istotnego znaczenia nabiera edukacja oraz współpraca profesjonalistów świadczących usługi w zakresie opieki zdrowotnej nie tylko z pacjentami, ale także ich opiekunami. Zwiększając dostęp do profesjonalnej edukacji oraz edukując nie tylko pacjentów, ale także członków ich rodziny, istnieje możliwość uchronienia chorych na cukrzycę przed ryzykiem tych błędów. Znaczenie systematycznej edukacji wynika także stąd, że pacjenci mogą zapomnieć, zniekształcić to czego się nauczyli, a niska świadomość zdrowotna u chorych z cukrzycą może być przyczyną złych rezultatów klinicznych.
<
p style=”text-align: justify;”>Właściwie i rzetelnie wyedukowani pacjenci i ich rodziny lub przyjaciele, mogą pomóc zapewnić właściwe warunki do przyjmowania leków hipoglikemizujących, zadbać o ich korelację z porą przyjmowania posiłków i pomóc w uniknięciu błędów. Czynnikiem sprzyjającym stosowaniu wymaganych w procesie leczenia cukrzycy zaleceń, jest uwzględnienie potrzeb, a także dotychczasowych doświadczeń zarówno pacjentów jak i wspomagających w opiece członków rodziny.
Objęcie edukacją rodzin i opiekunów pozwoli na zapewnienie dobrej współpracy oraz skutecznego leczenia chorych na cukrzycę. Może to być również drogą nie tylko do zmniejszenia trudności pacjentów w respektowaniu wymaganych w leczeniu zaleceń, ale także zmniejszenia problemów rodziny w opiece, jej obciążenia opieką oraz wzrostu skuteczności prowadzonego leczenia i satysfakcji z opieki zarówno pacjentów jak i ich rodzin.
Formalna i profesjonalna edukacja rodzin może być nie tylko odpowiedzią na ich zainteresowania, ale także drogą do zwiększenia poczucia kompetencji, poziomu wydolności opiekuńczo-pielęgnacyjnej i możliwości udziału w pierwotnej i wtórnej profilaktyce cukrzycy, a także uzyskania pozytywnych rezultatów w opiece .
RODZINA NAJWAŻNIEJSZA
W sytuacji choroby, rodzina stanowi podstawowe środowisko, w którym przebywa chory i odgrywa niezwykle ważną rolę w jego życiu gdyż:
• tworzy fizyczną przestrzeń i warunki odpowiednie dla chorego i jego choroby,
• kontroluje przebieg choroby, obserwuje objawy, stawia pierwszą diagnozę, wykonuje proste czynności pielęgnacyjno- lecznicze, nadzoruje zachowanie chorego, realizuje zalecenia profesjonalistów,
• jest łącznikiem między chorym a światem zewnętrznym,
• daje wsparcie socjalne i emocjonalne.
RODZINA WYGRYWA
Zaangażowani pacjenci i członkowie rodziny rozumieją chorobę i jej wpływ na organizm chorego. Czują się zdolni do uczestnictwa w podejmowaniu decyzji razem z personelem medycznym oraz do dokonywania wyborów dotyczących leczenia. Rozumieją potrzebę dokonywania wymaganych zmian stylu życia, są w stanie kwestionować i zadawać pytania personelowi medycznemu. Pacjenci i ich rodziny biorą odpowiedzialność za swoje zdrowie i podnoszą kwestie osobiste, które wpływają na ich motywację i zdolność uczestnictwa w procesie terapeutycznym.
Alicja Szewczyk, tekst zewnętrzny dostarczony przez Polską Federację Edukacji w Diabetologii.
rynekzdrowia.pl
