Strona domowa > Artykuly > Neuropatia cukrzycowa – ból a codzienność. Historia z życia.

Neuropatia cukrzycowa – ból a codzienność. Historia z życia.

Poleć artykuł

Pacjenci cierpiący na bólową postać neuropatii cukrzycowej skarżą się na wiele uciążliwych dolegliwości, których wpływ na jakość i komfort życia jest ogromny. Bóle neuropatyczne bowiem praktycznie uniemożliwiają chorym normalne funkcjonowanie.

Sytuację, w jakiej znajdują się diabetycy chorzy na neuropatię najlepiej obrazuje opowieść jednej z pacjentek:

„Mam 43 lata, a na cukrzycę typu 1 choruję od 19 lat. Od 3 lat cierpię na neuropatię czuciową. Początkowe objawy nie były tak bardzo uciążliwe – delikatne mrowienie
i drętwienie nóg i dłoni. Nasiliły się one jednak bardzo szybko i to z dnia na dzień. Mam ostre bóle i mrowienia w nogach i rękach oraz w obrębie twarzy, czasem ból jest szarpany – jakby moje ciało poraził prąd. Bóle nasilają się zwłaszcza w nocy. Nie śpię, tylko chodzę cały czas po mieszkaniu. Czasem mąż albo dzieci robią mi masaże nóg, ale to pomaga tylko doraźnie – jest lepiej tylko w momencie wykonywania masażu, potem ból wraca. Przykrycie się kołdrą jest dla mnie niezwykle bolesne, pościel tylko przeszkadza. Oprócz bólu, drętwienia i mrowienia dokuczają mi także kurcze mięśni i brak czucia temperatury – moje nogi od stóp do kolan zawsze są zimne.

W ciągu dnia uciążliwe jest nawet noszenie ubrań. Pilnuję, żeby mieć wysoko upięte włosy – kiedy opadają mi na ramiona czuję przeszywający ból podobnie jak wtedy, gdy w towarzystwie ktoś przez przypadek mnie dotknie, albo uściśnie mi na przywitanie dłoń. Czasem ból w rękach jest tak silny, że nie mogę w nich nic utrzymać. Ogólna przeczulica sprawia, że nawet branie prysznica wiąże się dla mnie z bólem nie do zniesienia. Problemem jest także poruszanie się zatłoczoną komunikacją miejską.

Ból zdominował nawet nasze życie rodzinne. Ciężkie są dla mnie sytuacje, kiedy chcę przytulić moje dzieci i dojmujący ból mi to uniemożliwia. Ogólny dyskomfort czuję cały czas. W tej chwili gdyby nie leki, praktycznie nie mogłabym funkcjonować. Dwa razy dziennie muszę brać środki przeciwbólowe, inaczej nie byłabym w stanie zrobić podstawowych rzeczy w domu. Przepracowałam 22 lata i od lipca jestem na rencie, a leczenie neuropatii jest długie i kosztowne.”

za:linemed.pl

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.