U chorych na cukrzycę często powstają trudno gojące się owrzodzenia. Dotąd nie był znany specyficzny sposób ich leczenia; można było jedynie utrzymywać ranę w czystości i chronić ją przed zakażeniem. Pomocne okazały się opatrunki zawierające białko tkanki łącznej – kolagen. Jednak co roku w USA z powodu niegojących się ran dokonuje się amputacji kończyn dolnych u 66 000 osób.
Mark Suckow, Shahriar Mobashery i Mayland Chang z Notre Dame badali enzymy – metaloproteinazy (MMP) – w owrzodzeniach u myszy zdrowych i chorych na cukrzycę. Enzymy te dokonują przebudowy tkanki łącznej podczas gojenia się ran. Jak się okazało, MMP-9 pogarsza gojenie, natomiast MMP-8 je przyspiesza.
Naukowcy podawali cierpiącym na cukrzycę myszom substancję hamującą działanie MMP-9 (inhibitor). Po 14 dniach zagoiło się 92 proc. ran, podczas gdy u nieleczonych myszy – 74 proc.
Wyniki badań powinny pozwolić na opracowanie skuteczniejszych metod leczenia owrzodzeń, utrudniających życie chorym na cukrzycę. Stosowane dotychczas opatrunki zwierające kolagen okazywały się pomocne, ponieważ pozwalały „zająć” enzym MMP-9, co zmniejszało jego szkodliwy wpływ na kolagen w ranie. Jednak skuteczniejsze byłoby hamowanie aktywności MMP-9 selektywnym inhibitorem. Wtedy nie byłaby ograniczana dobroczynna aktywność MMP-8, ułatwiającego gojenie.
PAP